Prisc. part. 45, 1-3 tit. - 51, 13-52, 5
1Prisciani Grammatici
2partitiones duodecim versuum
3Aeneidos principalium
4‛Arma virumque cano Troiae qui primus ab oris’
5Versus genere uniformis, specie dactylicus, compositione simplex,
6nec similis pedibus, depositione terminalis in disyllabum, qui
7dividitur in caesuras per cola quidem in novem, per commata vero
8in duas, semiquinariam et semiseptenariam, per pedes in quinque.
1Quid est genere uniformis? Quia generalia metra novem sunt, id
2est dactylicum, anapaesticum, iambicum, trochaicum, choriambicum,
3paeonicum, ionicum a maiore, ionicum a minore, antispasticum;
4et sunt in quibusdam generibus diversae species versuum, ut
45, 5choriambicum asclepiadeum ex spondeo et duobus choriambis et
6pyrrichio, choriambicum glyconium ex spondeo choriambo et
7pyrrichio. Similiter alia huius generis plura inveniuntur metra, ut
8etiam illud Horatianum
9‘Lydia dic per omnes’,
10quod habet choriambum et bacchium; dactylicum vero uniforme
11est. Quid est specie dactylicus? Quia legitimos pedes dactylos
12accipit et spondeos qui in dactylos resolvuntur ratione temporum.
13Quid est compositione simplex? Quia sunt versus ex diversis
14generibus metrorum compositi, quales invenis apud
15Horatium et alios lyricos mixtos ex dactylis et iambis, ut est apud
16Flaccum
17‘scribere versiculos amore percussus gravi’
18(est enim penthemimeris heroica cum dimetro iambico); heroicus
19vero simplex est compositione, id est a pedibus unius speciei
20componitur.
1Quid est nec similis pedibus? Quia licet vel dactylos
2vel spondeos ponere. Quid ||est depositione terminalis in disyllabum?
3Catalecticos dicunt quibus deest in fine aliquid, acatalectos,
4quibus nihil deest; heroicus autem qui legitimos habet
46, 5dactylos, qui trisyllabi sunt, ideo in disyllabum vult desinere et
6minuit in fine unam syllabam, ne sit impedimento sequenti versui
7quin celeriter incipiat. Praeterea dicuntur hypercatalecti, quibus
8abundat una vel duae syllabae, ut novenarium pindaricum, quod,
9cum sit dimetrum iambicum, habet tamen unam syllabam plus in
10fine: Horatius
11‘silvae laborantes geluque’.
12Brachycatalecti quoque dicuntur in iambicis et similibus quibus
13deest una vel duae syllabae, ut est senarium iambicum colobon, ut
14Horatius
15‘mea renidet in domo lacunar’.
16Per cola divisio separat integras partes orationis, per pedes
17vero secundum metri rationem et per commata similiter. Commata
18autem sunt tria, tertia trochaica semiquinaria et semiseptenaria;
19quarta enim bucolica magis passio est sicut hemiepes et quarta
20trochaica et quae inveniuntur per singulos pedes. Caesurae vero
21cursum et rithmum leviorem solent facere et necesse est vel unam
22vel duas caesuras in versu inveniri; nam tres rarissime possunt in
23eodem versu esse. Nam si semiquinariam habet, trochaicam habere
24raro potest, nisi quando monosyllaba intersit dictio, ut
25‘munera clara dedit dat et idem debita patri’.
26et e contrario, si tertiam trochaicam habet, semiquinariam habere
27raro potest. Per pedes in quinque dividitur hic versus caesuras quia
28sex pedes quinque habent interruptiones.
1Quot figurarum est heroicus
2versus? Triginta et duarum. Quomodo? Quia quinque dactylos
3vel spondeos habentes unius sunt figurae; similiter quattuor
4vero dactylos et unum spondeum habentes quinque faciunt figuras,
47, 5et e contrario ex quattuor spondeis et uno dactylo quinque figurarum
6est. Unus enim inter quattuor mutans loca quinque facit
7figuras. Sic et duo spondei inter tres dactylos et duo dactyli inter
8tres spondeos mutantes loca denas faciunt figuras. Habemus igitur
9tres modos et primus singulas figuras habet ex quinque similibus:
10pone igitur duas figuras; secundus, qui ex quattuor et uno, quinas:
11pone et hic decem figuras; tertius modus est ex duobus et tribus
12diversis commutatis in quo denae inveniuntur figurae: adde etiam
13viginti. Omnes igitur sunt triginta et duae figurae. Et ut scias aliam
14rationem numeri figurarum in omni metro computa quot pedes
15accipiunt singula loca et|| multiplica numerum pedum quos accipiunt
16singula loca priora et numerum pedum quos accipiunt loca sequentia.
17Ut in heroico primus locus accipit duos pedes, hoc est dactylum
18et spondeum, similiter secundus duos: bis duo quattuor. Tertius
19similiter duos: bis quattuor octo. Quartus quoque duos: bis octo
20sedecim. Et quintus duos: bis sedecim triginta et duo. Et in iambico
21similiter primus locus accipit quinque pedes, secundus tres: ter
22quinque quindecim; tertius quoque quinque: quinquies quindecim
23septuaginta et quinque; quartus tres: ter septuaginta et quinque,
24ducenti viginti et quinque; quintus quinque: quinquies ducenti
25viginti et quinque, mille centum viginti quinque. Sic in omni metro,
26in quo diversorum pedum sunt eadem loca capacia, ut in anapaestico
27et trochaico, hac ratione figuras potes invenire. Nam in illis
28metris in quibus singula loca fixos habent pedes, id est singulos,
29unius sunt figurae, ut in asclepiadeo ac sapphico endecasyllabo et
30similibus.
11‛Arma virumque cano Troiae qui primus ab oris’.
12Scande Versum. ‘Armavi rumqueca noTroi aequi primusab oris’.
13Quot habet figuras? Decem. Quare? Quia constat ex tribus dactylis
14et duobus spondeis. Quot caesuras habet? Semiquinariam et semiseptenariam.
48, 15Quomodo semiquinariam? ‘Arma virumque cano’. Et
16semiseptenariam? ‘Arma virumque cano Troiae’. Quot partes orationis
17habet iste versus? Novem. Quot nomina? Sex, ‘arma, virum,
18Troiae, qui, primus, oris’. Quot verba? Unum, ‘cano’. Quot praepositiones?
19Unam, ‘ab’. Quot coniunctiones? Unam, ‘-que’.
1‘Arma’ quae pars orationis? Nomen. Quale? Appellativum.
2Cuius est speciei? Generalis. Cuius generis? Neutri. Quare? Quia
3omnia quae in plurali numero in ‘‑a’ desinunt sine dubio neutri
4generis sunt. Cur singulare eius in ‘‑usu’ non est? Quia multas et
48, 5varias res hoc nomen significat. ‘Arma’ enim dicuntur instrumenta
6non solum bellica sed etiam omnia ut Virgilius de agrestibus in
7primo georgicon
8‘dicendum duris quae sint agrestibus arma’.
9Nautarum quoque instrumenta et pistorum arma dicuntur; Virgilius
10in quinto Aeneidos
11‛colligere arma iubet validisque incumbere remis’.
12Idem in primo||
13‘Cerealiaque arma
14expediunt’.
15Cum igitur sit homonymon, quod quidam univocum dicunt, et
16varias res significet, singulae earum habent sua nomina, ut ‘scutum,
17galea, lorica, hasta, gladius’ et cetera. Non igitur opus est in hoc
18nomine singularis numerus cum semper in plurali significatione
19ponatur. Potest autem et differentiae causa huius singulare taceri,
20ne ‘ab armo, artu corporis’, obliqui eius casus proferri existimentur,
21‘hic armus huius armi’.
1Cuius est figurae? Simplicis. Fac ab eo
2compositum. ‘Armiger, armipotens, semermis, inermis’ et ‘inermus’.
3Cuius est casus in hoc loco? Accusativi. Unde hoc certum est? A
4structura, id est ordinatione et coniunctione sequentium; ‘cano’
49, 5enim verbum accusativo iungitur, ergo si quando invenias talem
6ordinationem pone loco neutri masculinum vel femininum, quorum
7accusativi non sunt similes nominativis, et manifestatur tibi
8casus ut in hoc versu ‘cano virum’ dixit; similiter ‘cano illam rem’
9dicimus, ex quibus neutra quoque sine dubio potes intellegere
10secundum quem casum proferuntur tam in singulari quam in plurali
11numero. Nec solum tamen in neutro genere, in quo nominativus
12et accusativus et vocativus similes sunt sed etiam in aliis generibus,
13si quos invenias similes casus et dubites secundum quem positi
14sunt, eandem structuram compone cum illis qui non sunt similes, et
15solvis tibi dubitationem; ut puta si dicas ‘oratoribus utor magistris’
16et dubites utrum dativus an ablativus sit casus, non solum quod
17utor verbum semper ablativo coniungitur hoc possis agnoscere, sed
18etiam si secundum singularem numerum hanc eandem ordines
19orationem dicendo ‘oratore magistro utor’. Omnia enim in ‘‑e’ terminantia
20ablativum masculina vel feminina nulli alteri eum casum
21similem habent.
1Quotae est declinationis ‘arma’? Secundae. Quare?
2Quia genetivum ‘armorum’ facit. Omnia autem neutra pluralia ‘‑a’
3finalem nominativi in ‘‑o’ convertunt et addita ‘‑rum’ faciunt genetivum
4si sint secundae declinationis. Illud quoque possumus dicere, quod
50, 5alterius declinationis nominativus in ‘‑ma’ desinens in plurali numero
6non invenitur nisi secundae ut ‘prima primorum, summa summorum’.
7Fac derivativum ab eo. ‘Armarium, armamentum, armamentarium,
8armillae’, quae nunc ‘brachialia’ vocant; sic Cicero in quarto de
9re publica: ‘armentum’ et ab eo ‘armentarius’. Dic verbum denominativum:
10‘armo armas armat’. Unde certum est quando verbum a
11nomine et quando nomen a verbo nascitur? Ex ipsa significatione
12et natura rerum. Nam non possumus dicere|| ‘armo’ nisi prius sint
13‘arma’, quibus armemus aliquem. [nec ‘auro auras’ nec ‘subaero subaeras’
14unde Persius
15‘subaerato mendosum tinniat auro’,
16nisi prius sit ‘aurum’ et ‘ferrum’] Contra autem a verbo nascitur quod
17non potest esse in aliquo, nisi prius actus verbi in eo intellegatur,
18ut, si dicas ‘lector’, intellego eum prius legere et sic ei id nomen do.
19Ergo ‘armo’, sicut diximus, verbum est denominativum quod a
20nomine nascitur, ‘lector’ autem nomen verbale. Dic passivum eius.
21‘Armor’. Declina. ‘Armor armaris armatur’ et cetera. Dic participia
22activa. ‘Armans armaturus’. Passiva. ‘Armatus’ et ‘armandus’. Fac nomen
23verbale a participio praeteriti temporis. ‘Armator’ et ‘armatrix’.
1Cur? Quia omnia participia praeteriti temporis ‘‑us’ in ‘‑or’ convertentia
2faciunt nomen verbale in omni coniugatione masculinum ex quo
3iterum ‘‑or’ in ‘‑rix’ mutantes facimus femininum, nisi ‘euphonia’, id est
4sonus, prohibeat, quod evenit in illis quae in ‘‑sor’ desinunt, ut
51, 5‘pransor, cursor, tonsor’. Nemo enim dicit ‘pransrix, cursrix, tonsrix’
6propter asperitatem pronuntiationis. Unde et Terentius ‘tonstrina’
7dixit euphoniae causa addens contra regulam ‘‑t‑’. Sicut enim a ‘doctore
8doctrina’ consonantes eas habuit quas suum primitivum, sic
9debuit etiam ‘tonstrina’ absque ‘‑t‑’ esse nisi sonoritas coegisset. ‘Defenstrix’
10quoque Cicero in Timaeo protulit addita ‘‑t‑’. Fac alia derivativa
11ab eodem supra dicto participio. ‘Armatio armatura’ quae rem
12ipsam significant. Et sciendum quod plerumque nomina rerum
13eandem habent participiis praeteriti temporis terminationem, declinatione
14tamen differunt. Nam nomina quartae sunt, participia
15vero secundae, ut ‘iudicatus’ ‘ὁ κριθείς’ secundae est, ‘huius iudicati,
16iudicatus’ vero ‘ἡ κρίσις’ ‘huius iudicatus; monitus’ ‘ὁ ὑπομνησθείς’
17‘huius moniti, monitus’ ‘ἡ ὑπόμνησις’ ‘huius monitus; lectus’ ‘ὁ
18ἀναγνωσθείς’ ‘huius lecti, lectus’ ‘ἡ ἀνάγνωσις’ ‘huius lectus; aditus’
19‘ὁ προσελευθείς’ ‘huius aditi, aditus’ ‘ἡ προσέλευσις’ ‘huius aditus’.
Critical apparatus
Prisciani Grammatici partitiones duodecim versuum Aeneidos principalium] incipit tractatus...////// Aeneidos principalium E; incipiunt tractatus domni...super duodecim principales versus Eneydum V; Pristiani grammatici pratitiones versuum duodecim Aeneidos principalium T; Prisciani grammatici liber duodecim primis versibus duodecim librorum aeneidorum incipit C; Liber Prisciani viri eruditissimi ad pueros de arte ex duodecim primis versibus librorum Aeneidorum A; incipiunt libelli duodecim Prisciani grammatici de duodecim versibus Virgilii ad pueros L; Prisciani gramatici particiones versuum duodecim aeneidos principalium. prisciani viri dissertissimi opus quoddam ad pueros de primis versibus virgilii G; incipit tractatus Prisciani grammatici de duodecim versibus Aeneida principalibus Bdisyllabum] dissillabum E T A Csemiseptenariam] semiseptinariam V E B Cmaiore] minore V E Cminore] maiore V E Casclepiadeum] asclipiadeum V Eut etiam illud Horatianum ‘Lydia dic per omnes’, quod habet choriambum et bacchium] om. A L; bachium V Bdactylos] dactilicos B Gdactylos] dactilo A Linvenis] invenies B Gdactylis et iambis] dactilo et iambo A Lamore] a maiore A Lpenthemimeris] penthimemeris E B; pentimemeris T Aid est a pedibus unius speciei componitur] om. A Ldisyllabum] dissyllabum V Tacatalectos] acatalecticos A B C G L Tversui] verbo A L GPraeterea dicuntur hypercatalecti, quibus abundat una vel duae syllabae, ut novenarium pindaricum, quod, cum sit dimetrum iambicum, habet tamen unam syllabam plus in fine: Horatius ‘silvae laborantes geluque’. Brachycatalecti quoque dicuntur in iambicis et similibus quibus deest una vel duae syllabae, ut est senarium iambicum colobon, ut Horatius ‘mea renidet in domo lacunar’] om. A L; hypercatalectici B T C; brachicatalectici B T C; colofon B T; om. V E C; domu V Ccola] colas A Lseparat] reparat A Ltertia] om. add. T1 T Gsemiseptenaria] semiseptinaria V Esicut] et T Lhemiepes et quarta trochaica] semipes A L G; semipes ////// T Lfacere] perficere T A L Grarissime possunt] numquam possunt L Graro] non A Lnisi quando monosyllaba intersit dictio, ut ‘munera clara dedit dat et idem debita patri’] om. E B add. T1 T C; om. A Ltertiam] om. A Lraro] non A Ldividitur hic versus caesuras] om. A Lvel spondeos] om. A Lvero] om. T add. A1 A L GSic et duo spondei inter tres dactylos et duo dactyli inter tres spondeos mutantes loca denas faciunt figuras] om. A Lquinas] quinque corr. A1 A Lscias] et V Caccipiunt] accipiant A Let] ad V A L GEt] xv V Biambico] iambo V T L Gquinquies] quinque T Lducenti] ducenta V B T Cet] om. T add. A1 A Lducenti] ducenta V B T Cet] om. T A LSic] et T Get] vel ex a decasyllabo et in A L‛Arma virumque cano Troiae qui primus ab oris’] om. A LQuot] quas V Bhabet] duas quas A Lsemiseptenariam] semiseptinariam V B Asemiquinariam] om. T A LEt semiseptenariam] om. T A Liste versus] om. add. A1 A LNovem] ostende arma virum que cano troiae qui primus ab oris T A LSex] quae B CQuot praepositiones? Unam, ‘ab’. Quot coniunctiones? Unam, ‘-que’] quae coniunctionem ab praepositionem A Lorationis] est T A Lest] om. T LCuius] om. V add. A1 AQuare] cur neutri T A Lin plurali numero in ‘‑a’ desinunt] in a desinunt in plurali numero A Lgeneris sunt] sunt generis A Lres] et plures V B Comnia] omnium fere artium T om. artium A fere artium add. L1 Lde agrestibus] om. A Lprimo] libro B Cdicendum] om. add. A1 A add. L1 Lsint] sunt T A Linstrumenta et pistorum] et pistorum instrumenta A Lin quinto Aeneidos ‛colligere arma iubet validisque incumbere remis’. Idem in primo|| ‘Cerealiaque arma expediunt’] in primo libro cerealiaque arma expediunt idem in quinto colligere arma iubet A L; om. V T; om. V B T C; aeneidos B CCum igitur sit homonymon] om. A Lunivocum] vel omonimon A Let] quia A Lsignificet] significat A Llorica, hasta, gladius’ et cetera] om. V T A Lin] om. V B Csingularis numerus] singulari numero V B CPotest autem et differentiae causa huius singulare taceri, ne ‘ab armo, artu corporis’, obliqui eius casus proferri existimentur, ‘hic armus huius armi’] om. add. A1 om. obliqui A L; oc V Bsemermis] om. T A L; semiermis V CA] ab A Linvenias] invenis B Tet] om. A Lsimiles] similis corr. V1 V A Lsunt] est A Lsi quos invenias] in quibus invenies B C; invenies V Tdubites] dubitas A Lsecundum] om. V Ceandem] eosdem secundum T A Lsolvis] solvisti B C T; solves A Let dubites utrum dativus an ablativus sit casus] om. add. A1 A et dubitas utrum dativus ablativus sit oratoribus et magistris add. L1 Lutor] om. add. A1 A add. L1 Lin] om. V Tmasculina vel feminina] om. A add. L1 L‘armorum’] horum corr. A1 A corr. L1 Lalterius] aliae T A Linvenitur] invenias A Lderivativum] dirivativum V Barmamentarium] armentarium A Larmillae’, quae nunc ‘brachialia’ vocant; sic Cicero in quarto de re publica] om. A L; praetura B Cdenominativum] ab eo denominativum add. A1 A LUnde] id T A Lquando] om. T A Lnec unde Persius ‘subaerato mendosum tinniat auro’, nisi prius sit ‘aurum’ et ‘ferrum] om. add. A1 A add. L1 sed om. mendosum et scribit vel ferrum L; om. V Tautem] haec V B Cnascitur] nomen T Aintellegatur] intelligatur B Tverbale] verbiale B C A L‘Armor’. Declina] om. A Larmaris] vel amare B Cet cetera] om. A Let] om. A Lverbale] verbiale B C T Lparticipio] fit A Let] om. T A Lconvertentia] convertunt et T A Lverbale] verbiale B C A Ltonsor] om. add. A1 A add. L1 Let] om. A Lsuum] verbum T suum A1 A add. L1 Lquoque] om. add. A1 A Lnomina] quaedam T A Lhabent] cum T cum add. A1 A cum add. L1 Lparticipiis] participii V B C Tdeclinatione tamen differunt] defe//runt autem declinatione A; differunt autem declinatione Lut ‘iudicatus’ ‘ὁ κριθείς’ secundae est, ‘huius iudicati, iudicatus’ vero ‘ἡ κρίσις’ ‘huius iudicatus; monitus’ ‘ὁ ὑπομνησθείς’ ‘huius moniti, monitus’ ‘ἡ ὑπόμνησις’ ‘huius monitus; lectus’ ‘ὁ ἀναγνωσθείς’ ‘huius lecti, lectus’ ‘ἡ ἀνάγνωσις’ ‘huius lectus; aditus’ ‘ὁ προσελευθείς’ ‘huius aditi, aditus’ ‘ἡ προσέλευσις’ ‘huius aditus’] ut iudicatus huius iudicatus ut iudicatus iudicati monitus huius monitus monitus huius moniti lectus huius lectus et lectus huius lecti auditus huius auditus et auditus huius auditi A; ut iudicatus huius iudicatus iudicatus iudicati monitus huius monitus monitus huius moniti lectus huius lectus et lectus huius lecti auditus huius auditus et auditus huius auditi L; ο υπομνειοθης V C; κριθηις T L; δναρνοσθις V C; προσελευθείς B C
Linguistic layer
Quotation layer
Hor. carm. 1, 8, 1
Verg. georg. 1, 160Verg. Aen. 5, 15Verg. Aen. 1, 177-8
Ter. Phorm. 89Cic. Tim. 4