Ps. Aug. reg.

1DE NOMINE 2Omnia nomina tredecim litteris terminantur, quinque vocalibus, 3‘a, e, i, o, u’, sex semivocalibus, ‘l, m, n, r, s, x’ et 4duabus mutis, ‘c, t’. 5<‘A’ vocali> a masculino, ut ‘Seneca’, ‘Catilina’, ‘Sylla’, ‘Iuba’, 6‘Cinna’, ‘Pansa’, Graeca ‘Sosia’, ‘Geta’, afra ‘Iugurtha’, ‘Micipsa’; 7a feminino ‘femina’, ‘Musa’, ‘tabula’, ‘regula’, ‘norma’, 8‘forma’ et talia; a neutro Graeca sunt tantum, ut ‘thema’, ‘schema’ 9et talia, et unum nomen Latinum fluminis, ut ‘Turia’, dicente 10Salustio ‘flumen Turia’; a communi ‘advena’, ‘convena’, 11‘indigena’, ‘Troiugena’ et talia; ab epicoeno ‘vipera’, ‘aquila’, 12‘musca’, ‘locusta’, ‘ulula’ (quam nos ‘noctuam’ dicimus) et talia. 1Diximus de ‘a’ littera; nunc de ‘e’. Ab ‘e’ littera vocali nullum 2Latinum nisi iunctum praepositioni, ut ‘proconsule’, ‘propraetore’. 3| E‌rgo iuncta praepositione fiunt Latina, ut dixi, <‘proconsule’>, 4‘propraetore’, ‘proquaestore’. Nam veteres in nominativo 1, 5casu ‘proconsul’ dicebant attendentes nullum nomen 6La­tinum exire in ‘e’ litteram nominativo casu genere masculino. 7A feminino nullum Latinum, sed Graecum solum, ut ‘Andromache’, 8‘Niobe’, ‘Libye’, ‘Hecabe’, ‘Calliope’, ‘Euterpe’, quorum 9genitivus in ‘es’ exit, ut ‘Andromaches’, ‘Niobes’, ‘Libyes’, 10‘Hecabes’, ‘Calliopes’, ‘Euterpes’. Sed haec cum Graecis tractemus. 11A neutro ‘e’ littera nominativo, ut ‘monile’, ‘sedile’, ‘cubile’ 12et cetera non parva nomina, quae paulo post ‹in› regulis generis 13neutri ponemus. A communi nullum nomen est; similiter 14nullum ab epicoeno. 8Nunc de ‘i’ littera tractamus, nominativo quae genera 9con­tineat. A masculino nullum nomen in ‘i’ exit; a feminino 1, 10nullum; a neutro ‘gummi’, et est aptoton; a communi nullum; 11ab omni genere, ut ‘frugi’, ‘nihili’. Declinatur sic: ‘hic vir frugi’, 12<‘haec> femina frugi’, <‘hoc> mancipium frugi’; genitivo similiter 13‘frugi’ facit: ‘huius viri frugi’, ‘huius feminae frugi’, ‘huius 14mancipii frugi’; sic per omnes casus ‘frugi’ dicimus. Sic declinatur 15‘nihili’: ‘hic nihili vir’, ‘haec nihili mulier’, ‘hoc nihili mancipium’. 16Hoc sono nominativi omnes casus declinantur; sic plurali 17‘viri nihili’, ‘feminae nihili’, ‘mancipia nihili’. Ab epicoeno 18nullum similiter exit in ‘i’. 1Ab ‘o’ littera vocali nominativus terminatus a masculino 2appellativo, ut ‘ligo ligonis’; a proprio, ut ‘Cato’, ‘Cicero’, ‘Maro’, 3‘Nero’, ‘Tubero’ et talia; a feminino appellativo, ut ‘vertigo’, ‘indago’, 4‘farrago’, ‘siligo’ (in Iuvenali legitur ita: 1, 5 ‘sed quae conductis inducitur atque fovetur 6 tot medicaminibus coctaeque siliginis offas 7 accipit et madidae, facies dicetur an ulcus?’), 8‘sartago’, ‘virago’, ‘lanugo’, ‘aerugo’, (morbus regius) ‘aurugo’, 9‘crepido’ (in Iuvenali 10 ‘nulla crepido vacat nusquam pons et tegetis’) 11et talia. A feminino proprio ‘Carthago’; peregrina vero, ut ‘Dido’, 12‘Ino’, ‘Io’, ‘Allecto’, ‘Celeno’, ‘Clio’, ‘Manto’, quorum genitivus 13in ‘us’ exit: ‘Didus’, ‘Inus’, ‘Ius’, ‘‹Allectus›’, ‘Celenus’, 14‘Clius’, ‘Mantus’; sed haec cum Graecis tractemus. A neutro 15nullus nominativus in ‘o’ exit; a communi, ut ‘fullo’, ‘latro’, ‘caupo’ 16et cetera; ab epicoeno ‘struthio’, ‘hirundo’, ‘hirudo’ (quod est 17‘sanguisuga’), ‘curculio’, ‘bufo’ et talia. 13Ab ‘u’ vocali solum neutrum, quod in singulari indeclinabile 14est, in plurali declinatur, ut ‘cornu’, ‘veru’, ‘genu’, ‘tonitru’: 1, 15hoc sono enuntiantur omnes casus in singulari, ut diximus; in 16plurali declinantur ‘cornua’, ‘verua’, ‘genua’, genitivo ‘horum 17cornuum’, ‘veruum’, ‘genuum’; et cetera declinabis ad regulam 18‘versuum’ et ‘fluctuum’. 1Diximus de vocalibus quinque, quibus terminatur nominativus; 2nunc de semivocalibus dicimus. ‘L’ littera nominativus 3exiens, in masculinis appellativis ‘hic sal’; in propriis ‘hic Sol’; in 4femininis unum nomen matronae tantum: ‘Tanaquil’ (uxor Tarquini 1, 5Prisci); in neutris, ut ‘mel’, ‘fel’; in communibus ‘vigil’, 6‘pugil’ (unde et Terentius de virgine 7 ‘pugilem esse aiunt’); 8in epicoenis nullum | nomen est. 5‘M’ nominativus exiens, in masculinis nullum Latinum 6est; in femininis ‘Glycerium’, ‘Phanium’, ‘Dorcium’, ‘Philocomasium’; 7in neutris autem ‘templum’, ‘telum’, ‘tectum’ et talia, 8quorum plurales faciles sunt; in communibus nullum exit in 9‘m’; sic et in epicoenis. 1, 10Nunc tractamus de semivocali ‘n’. ‘N’ littera terminatus 11nominativus a masculinis ‘flamen’, ‘pecten’, ‘lien’ (quod est 12‘splen’); a femininis ‘rien’, plurali ‘rienes’; a neutris ‘carmen’, 13‘germen’, ‘gramen’ et cetera, quae paulo post ‹in› regulis generis 14neutri tractabimus; a communibus nominativus exiens in ‘n’ 15‘tubicen’, ‘tibicen’, ‘fidicen’, ‘cornicen’, ‘liticen’ (qui in lituis dicet); 16ab epicoenis ‘oscen’ (id est avis quae ore dat augurium) et 17‘attagen’.