Latin Grammarians Collection
ERC

Sacerd.

Sacerd. 1, 14, 4 - 1, 14, 13

1444DE EPENTHESI Epenthesis est, cum in medio verbo aut 5littera additur, ut ‘relliquias’, aut syllaba, ut ‘Mavors’. 56DE PARAGOGE Paragoge est, cum in fine verbi syllaba additur, 7ut ‘admittier orant’. 68DE APHAERESI Aphaeresis ‹vel› encope fit, cum a prima 9parte verbi syllaba tollitur, ut ‘linquere’. 710DE SYNCOPE Syncope est, cum de medio verbo littera 11tollitur, ut ‘oraclum’, vel syllaba, ut ‘vixet’. 812DE APOCOPE Apocope est, cum in fine dictionis syllaba 13tollitur, ut ‘luxuriat’ pro ‘luxuriatur’ et ‘luctat’ pro ‘luctatur’. 914DE ANTITHESI Antithesis est litterae pro littera commutatio, 15ut ‘olli’ pro ‘illi’. 1016DE METATHESI Metathesis est, cum, isdem litteris in verbo 17manentibus, fit transmutatio litterarum, ac si dicas ‘leriquias’ pro 18‘reliquias’. 1119DE SYSTOLE Systole est, cum producta syllaba contra 20rationem metri causa corripitur, ut ‘stetĕruntque comae’ pro 21‘stetērunt’. 1222DE ECTASI Ectasis est, cum corripienda syllaba producitur 23metri causa, ut ‘religione patrum multos servata per annos’, ut ‘re’ 24producatur, quae semper correpta pronuntiatur, et ‘reliquias 1, 1Danaum’ {et ‘religione patrum’}. Sed hi versus acephali dicuntur, 1, 2ut Homerus ‘ἐπειδὴ νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον’ (sicut e contrario, 1, 3in metro proceleumatico, ubi omnes breves esse debent, ponitur 1, 4novissimus pes anapaestus ‹pro› proceleumatico, ut novissima 1, 5syllaba solvatur, quae longa est, et pro duabus brevibus accipiatur, 6ut est illud graecum ‘ὄνος ὄνος ἀπέθανε τίνι τίνι θανάτῳ;’: τῳ enim 7longa pro duabus brevibus soluta accipitur. Nam ‘genua laba‹n›t’ 8sicut metricis placet, ut proceleumaticus pro dactylo sit, 9duabus prioribus brevibus pro una longa positis). 10‹de diaeresi...*› | 1311DE EPISYNALIPHE Episynaliphe vel synaeresis est, cum 12plurimarum syllabarum dictio in pauciores concluditur, ut ‘fixerit 13aeripedem’ et ‘Oelides’ ‹pro› Eolides et aëripedem.

Quotation layer

Verg. Aen. 1, 30

Verg. Aen. 9, 231

Verg. Aen. 3, 143Verg. Aen. 11, 118

Verg. georg. 3, 81Ter. Hec. 829

Verg. Aen. 1, 254

Verg. Aen. 2, 774

Verg. Aen. 2, 715Verg. Aen. 1, 30Verg. Aen. 2, 715Hom. Il. 23, 2 Ἑλλήσποντον] ἵκοντο
Verg. Aen. 5, 432; et 12, 905

Verg. Aen. 6, 802Verg. Aen. 6, 529

Critical apparatus

de paragoge B1: pragoge Baphaeresis vel encope fit Bramanti: aphaeresis fit encope B; aphaeresis fit vel encope add. Eichenfeld-Endlicher; aphaeresis fit {encope} KeilDE SYNCOPE Syncope est, cum de medio verbo littera tollitur, ut ‘oraclum’, vel syllaba, ut ‘vixet’.] syncoce B; om. del. Hantsche 1911, 59; verbi Pstetĕruntque] steteruntq. B om. del. Eichenfeld-Endlicher‘ἐπειδὴ νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον’] eπidh nhaϲ τe κai eλλhϲπ. B; om. Ppro suppl. Parrhasius P Eichenfeld-Endlicher: onoϲ onoϲ aπeθane τini τini θanaτω B; om. P; genua labat B Parrhasius P; genere valebit Eichenfeld-Endlicher; τω Bvel synaeresis est Keil: est vel syneresis B Eichenfeld-Endlicherplurimarum Keil: cumplurimarum B; complurimarum Eichenfeld-Endlicherdictio Keil: ratio B Eichenfeld-Endlicheraeripedem B Keil: eripedem Eichenfeld-Endlicheroelides pro eolides Bramanti: eolides oelides B Eichenfeld-Endlicher; oelides pro aëripedem et aeolides Keil; aeripedem B