Scaur. orth.

Scaur. orth. 3, 3 - 4, 5

339[at] Originatione ut cum dicimus inchoare cum aspiratione 10scribendum quoniam a chao dictum, quod fuerit initium 11omnium rerum. 4112Proportione ut cum dicimus equum et servum et 13similia debere scribi, quanquam antiqui per uo scripserunt, 14quoniam scierunt vocalem non posse geminari, credebantque 15et hanc litteram geminatam utroque loco in sua potestate 16perseverare, ignorantes eam praepositam vocali consonantis 17vice fungi et poni pro ea littera quae sit Ϝ; 217deinde, 18quod omnia nomina feminina nominativo singulari a littera 3, 1finita, quotiens in masculinum transeunt, servatis praecedentibus 3, 2litteris novissimum a in u vertunt, et assumpta s littera 3, 3contrarium sexum significant ut iusta iustus, casta castus, 3, 4pia pius , ita et equa et serva servatis praecedentibus litteris 3, 5et u pro a substituto equus et servus et equum et servum 6per duo u, non per unum efficere; 36excepto uno avia, 7avus, unde apparet avium debuisse dici. | 18Redditis ergo vitiorum modis, et emendationis regula 9exposita, antequam ad ea veniamus, circa quae scribentium error 10argui solet, necessarium putamus ante cognationem explicare 11litterarum, quoniam huius quoque notitia haesitantibus 12saepe succurrat. 213Vocales itaque inter se mutuis vicibus in declinatione funguntur, 14ut ago egi, tango tetigi, salit exsilit, salsus insulsus; 15quod non minus in extremitatibus nominum apparet, cum iustus, 16iusti, iusto, iuste dicimus uni litterae subinde succedentibus ceteris. 317Nec minus consonantes, ut f et h: utraque enim 18est ut flatus; quare quem antiqui fircum nos hircum, et 19quam Falisci habam nos fabam appellamus, et quem antiqui 20fariolum nos hariolum. 14, 1Item l et d et r et s, cuius rei maximum argumentum 4, 2est quod balbi, qui r exprimere non possunt, aut l dicunt 4, 3aut s; nec minus quod capra per deminutionem capella dicitur, 4, 4et frater fratellus; 24, 4item Furios dicimus quos antiqui 4, 5Fusios, et aras quas illi asas, et Lares quos Lases; item sellam 6quam illi seddam [et attulit, attinet, t pro d substituto]. 57M deinde et n consentiunt et paene idem sonant, ut 8distinguendorum sonorum utriusque litterae causa dicere antiqui 9praepositae l quam n maluerunt; hoc probant etiam 10Graeci qui ubi nos m litteram ponimus n, ut graphium 11| γραφεον, ut salum ϲάλον et similia.