De verbo ad Sev.

24-55524Per usus raritatem aut consuetudine 25desistente, ut illa quae in ‘‑νω’ exeunt, ‘λανθάνω, ἁνδάνω, μανθάνω’, 26quae non nisi usque ad praeteritum inperfectum apud illos flectuntur; 54, 1illa etiam, quae in ‘‑σκω’, ut ‘γηράσκω, τελίσκω, γαμίσκω, τιτρώσκω’, 54, 2et quae in ‘‑υω’ exeunt maiora disyllabis, ‘ὀμνύω, πηγνύω’, et quae in 54, 3‘‑ειω’ ut ‘ῥιγείω, ὀκνείω, βρωσείω, γαμησείω’, et quae ex monosyllabis per 54, 4iota geminantur, ut ‘τρῶ τιτρῶ, χρῶ κιχρῶ, βῶ βιβῶ’. Haec enim omnia 54, 5usque ad solum παρατατικόν illorum nec ultra possunt extendi. 555-105Sed 6apud Latinos omnia usu tantum destituente deficiunt. Nam ὀνοματοποιίαι 7eorum, ut ‘stridet’ et similia, ad declinationis ulteriora procedunt; 8pauca vero aut nulla sunt in quibus litterae male sibi cohaerere 9dicuntur; reliqua omnia, vel quia non lecta, vel usu respuente 10vetantur. 10-2010Inquam et sum defecerunt. Nam sequentes personae minime 11convenientes primae syllabarum exitu terminantur; alterum 12enim facit ‘inquam inquis inquit’, alterum ‘sum es est’, in quibus ἀναλογία 13verbis amica non exstat. Et illud quidem reliquis omnibus 14temporibus deficit; sum vero in aliud transit, ut per tempora declinetur, 15‘eram fui fueram ero’. ‘Ferio’ tempore perfecto deficit et vocem 16sibi aliunde mutuatur; ‘percussi’ enim dicimus, non ‘ferivi’. ‘Volo’ non 17ita declinatur, ut ‘molo’; ‘molo’ enim ‘molis molit’, ‘volo’ ‘vis vult’, et quae 18ex eo conponuntur ‘nolo malo’, ‘nolo’ ‘non vis non vult’, ‘malo’ ‘mavis 19mavult’. ‘Fero’ nullius coniugationis in secunda persona regulam servat, 20‘fero fers’. ‘Odi, novi, memini’ in omni paene declinatione deficiunt. 21-2921Alia sunt quae, cum personam primam non habeant, habent ceteras, 22ut ‘ovas ovat’: ‘ovo’ enim lectum non est. Item ‘furis furit’, cum ‘furio’ 23usus ignoret. ‘Faris fatur, roras rorat, daris datur’; nec ‘roro’ tamen nec 24‘dor’ nec ‘for’ admittit auctoritas. ‘Hebet, aegret’, cum nec ‘hebeo’ nec 25‘aegreo’ sit relatum. ‘Soleo’ nescit futurum. ‘Verro’ perfectum negavit 26activum. Genuit ex quo themate veniat, nullus expressit, licet 27Varro aliique veterum dixerint genunt. Nec mirum; nam et apud 28Graecos tam praeterita invenies tempora quam futura quae praesentibus 29careant, ‘ήνεγκα, ἔδραμον, οἴσω’. 30 tit.30DECLINATIO DEFECTIVORVM. 30-56130Sum verbum defectivum, quoniam 31defecit coniugationibus temporibus participiis genere. Coniugationis 32enim nullis est; tempora aliunde accipit: quid enim ‘erat, fui’ ad sum 33attinent? Participium praesentis temporis non habet; generis itidem 55, 1nullius est; gerundia et inpersonalia non habet. 561-1855, 1Indicativo modo 55, 2temporis praesentis numeri singularis ‘sum es est’ et pluraliter ‘sumus 55, 3estis sunt’. Inperfecto: ‘eram eras erat eramus eratis erant’. Praeterito 55, 4perfecto: ‘fui fuisti fuit fuimus fuistis fuerunt’ vel ‘fuere’. Plusquamperfecto: 55, 5‘fueram fueras fuerat fueramus fueratis fuerant’. Imperativo 6modo ad secundam et tertiam persona: ‘es sit simus este sint’. Futurum: 7‘esto tu esto ille’ vel ‘sit estote sint’ vel ‘sunto’. Optativo modo 8temporis praesentis et praeteriti inperfecti: ‘utinam essem esses esset 9essemus essetis essent’. Tempore praeterito perfecto et plusquamperfecto: 10‘utinam fuissem fuisses fuisset fuissemus fuissetis fuissent’. 11Futuro: ‘utinam sim sis sit simus sitis sint’. Subiunctivo modo tempore 12praesenti: ‘cum sim sis sit simus sitis sint’. Inperfecto: ‘cum essem 13esses esset essemus essetis essent’. Preaeterito perfecto: ‘cum fuerim 14fueris fuerit fuerimus fueritis fuerint’. Plusquamperfecto: ‘cum fuissem 15fuisses fuisset fuissemus fuissetis fuissent’. Futuro: ‘cum fuero fueris 16fuerit fuerimus fueritis fuerint’. Infinito modo temporis praesentis: 17‘esse’; praeterito: ‘fuisse’; futuro: ‘futurum ire’ vel, ut alii, ‘fore’. Participium 18unum temporis futuri: ‘futurus futura futurum’. 19-57919Ad similitudinem prioris et quae ex eo conposita sunt declinabuntur, 20ut est ‘prosum prodes prodest prosumus prodestis prosunt’. 21Praterito inperfecto: ‘proderam proderas proderat proderamus proderatis 22proderant’. Praeterito perfecto: ‘profui profuisti profuit profuimus 23profuistis profuerunt’ vel ‘profuere’. Plusquamperfecto: ‘profueram 24profueras profuerat profueramus profueratis profuerant’. 25Futuro: ‘prodero proderis proderit proderimus proderitis proderint’. Imperativo: 26‘prodes prosit prosimus prodeste prosint’. Futuro tempore: 27‘prodesto tu prodesto ille’ vel ‘prosit prodestote prosint’ vel ‘prosunto’. 28Optativo modo praesenti: ‘utinam prodessem prodesse prodesset 29prodessemus prodessetis prodessent’. Tempore praeterito perfecto 30et plusquamperfecto: ‘utinam profuissem profuisses profuisset profuissemus 31profuissetis profuissent’. Futuro: ‘utinam prosim prosis 32prosit prosimus prositis prosint’. Subiunctivo: ‘cum prosim prosis 33prosit prosimus prositis prosint’. Praeterito inperfecto: ‘cum prodessem 56, 1prodesses prodesset prodessemus prodessetis prodessent’. Praeterito 56, 2perfecto: ‘cum profuerim profueris profuerit profuerimus profueritis 56, 3profuerint’. Praeterito plusquamperfecto: ‘cum profuissem 56, 4profuisses profuisset profuissemus profuissetis profuissent’. Futuro 56, 5modo: ‘cum profuero profueris profuerit profuerimus profueritis 6profuerint’. Infinito modo: ‘prodesse profuisse profuturum ire’. Participium 7unum: ‘profuturus profutura profuturum’. Sic et alia, ut diximus, 8declinabuntur: ‘adsum, absum, desum, praesum, insum, obsum’ 9et reliqua. 5710-2910Possum quoque verbum et idem defectivum simile superiori nisi 11quod participio defecit non praesentis temporis sed futuri. Indicativo 12tempore praesenti: ‘possum potes potest possumus potestis possunt’. 13‘Poteram poteras poterat poteramus poteratis poterant’. ‘Potui potuisti 14potuit potuimus potuistis potuerunt’ vel ‘potuere’. ‘Potueram 15potueras potuerat potueramus potueratis potuerant’. ‘Potero poteris 16poterit poterimus poteritis poterint’. Imperativo modo ad secundam 17et tertiam personam tempore praesenti: ‘potes possit possimus possitis 18possint’. Futuro: ‘potesto tu potesto ille’ vel ‘possit potestote possint’ 19vel ‘possunto’. Optativo modo: ‘utinam possem posses posset possemus 20possetis possent’. ‘Utinam potuissem potuisses potuisset potuissemus 21potuissetis potuissent’. ‘Utinam possim possit possit possimus possitis 22possint’. Subiunctivo modo: ‘cum possim possis possit possimus possitis 23possint’. ‘Cum possem posses posset possemus possetis possent’. 24‘Cum potuerim potueris potuerit potuerimus potueritis potuerint’. 25‘Cum potuissem potuisses potuisset potuissemus potuissetis potuissent’. 26‘Cum potuero potueris potuerit potuerimus potueritis potuerint’. 27Infinito modo † numeris et personis † tempore praesenti ‘posse’, 28praeteritum ‘potuisse’. Futuro enim caret. Participium unum ex eo 29praesentis temporis: ‘potens’. 30-581230‘Fero’ itidem verbum defectivum quod et idem defecit aeque generibus 31et participiis et inpersonalibus. Indicativo modo tempore 32praesenti: ‘fero fers fert ferimus fertis ferunt’. ‘Ferebam ferebas ferebat 33ferebamus ferebatis ferebant’. ‘Tuli tulisti tulit tulimus tulistis tulerunt’ 34vel ‘tulere’. ‘Tuleram tuleras tulerat tuleramus tuleratis tulerant’. 57, 1Futuro: ‘feram feres feret feremus feretis ferent’. Inperativo modo: 57, 2‘fer ferat feramus ferte ferant’. ‘Ferto tu ferto ille’ vel ‘ferat fertote ferant’ 57, 3vel ‘ferunto’. Optativo modo: ‘utinam ferrem ferres ferret ferremus 57, 4ferretis ferrent’. ‘Utinam tulissem tulisses tulisset tulissemus 57, 5tulissetis tulissent’. Futuro: ‘utinam feram feras ferat feramus 6feratis ferant’. Subiunctivo modo: ‘cum feram feras ferat feramus feratis 7ferant’. ‘Cum ferrem ferres ferret ferremus ferretis ferrent’. ‘Cum tulerim 8tuleris tulerit tulerimus tuleritis tulerint’. ‘Cum tulissem tulisses 9tulisset tulissemus tulissetis tulissent’. ‘Cum tulero tuleris tulerit tulerimus 10tuleritits tulerint’. Infinito modo tempore praesenti: ‘ferre’; 11praeterito: ‘tulisse’; futuro: ‘latum ire’. Participium praesentis temporis: 12‘ferens’; futuri: ‘laturus latura laturum’.