Prisc. ars

Prisc. ars 18, 213, 3 - 18, 217, 1

Attici πιστατήσει μν κα μν. Θεόπομπος στρατιώτισιν: Θρασυμάχου, μν γυν καλς πιστατήσει. Πλάτων νόμων δυοδεκάτ: γυμνικν τε κα ππικν θλων πιστάτας. Κρατνος Θρτταις: τν πέρυσι 5βουλν φεστώς. Romani insto illi et illum. Vergilius in I Aeneidos: instans operi regnisque futuris. Idem in VIII: heu quantae miseris caedes Laurentibus instant. Idem in VIII: par­te alia Marti currumque rotasque volucres / instabant. Attici πιτροπεύειν ατν κα ατο. Nostri accusativo soli adiungunt hoc. Vergilius in V: tutatur favor Euryalum. Attici πεβάλοντο τδε τ πράξει κα τήνδε τν πρξιν. Romani conor illam rem. Vergilius in VIIII: ac conantem plu­rima frustra. πιδείξεις ποιν καλς κα ποιεν καλς. Similiter Latini ostendes faciens bene et facere bene. Vergilius in II Aeneidos: sensit medios illapsus in hostes pro se illapsum esse. Statius in VIII Thebaidos: non aliter caeco nocturni turbine Cori / scit 18, 5peritura ratis, pro scit se perituram. Illi πιδεδίκασται τοδε. Et nos damnatus pecuniarum repe­tundarum. Attici πιλέλησμαι τοδε κα τόδε. Homerus: τοδε οκ πιλήσομαι. Ξενοφν παιδείας Ϛ: πως, ε τίς τι εη πιλελησμένος, μετέλθοι. Menander κυβερνήταις: πελάθετο ατν στις εη. Vergilius in II Aeneidos: quisquis es amissos 18, 5hinc iam obliviscere Graios. Idem in III Aeneidos: oblitusve sui est Ithacus discrimine tanto. Illi πεξιέναι τ πράγματι κα τ πργμα. Nos exsequi rem solum. πιχωριάζει ες θήνας κα ν θήναις. Et nos habitat Romam et Romae. Vergilius in VIII: hoc nemus, hunc, inquit, frondoso vertice collem, / quis deus incertum est, habitat deus. Idem in III Aeneidos: nondum Ilium et arces / Pergameae ste­terant, 18, 5habitabant vallibus imis. Simile est huic eicitur in litus et litore et litori. Vergilius in IIII Aeneidos: eiectum litore egen­tem / suscepi. Idem in VIIII: volat hasta Tago per tempus utrum­que, pro in Tagum.