Latin Grammarians Collection
ERC

Prisc. ars

Prisc. ars 18, 261, 2 - 18, 265, 1

2612261, 1‘Πανταχῇ’ tam in loco quam ‘per omnes partes’ significat. De­mosthenes 261, 2Philippicorum quarto: ‘καὶ κύκλῳ καὶ πανταχῇ 261, 3μέλλοντας ἡμᾶς καὶ καθημένους περιστοιχίζεται’. ‘Πανταχοῖ’ 261, 4ad locum. Demosthenes: ‘πρὸς Ἀρτάβαζον καὶ πανταχοῖ 261, 5μᾶλλον οἴχεται’. Idem in Philippicis: ‘τῆς ἐκείνων προαιρέσεως 6οἱ τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιχειροῦντες κεκρατήκασιν 7πανταχοῦ’, quod est in loco. 318, 1Nos ‘omnifariam’ quidem pro ‘per 18, 2omnes partes’ ponimus, ‘ubique’ autem in loco et ‘undique’ de 18, 3loco et ‘quoque’ ad locum. 262118, 1‘Πάντα τὸν χρόνον’ καὶ ‘παντὶ τῷ χρόνῳ’ καὶ ‘ἐν παντὶ τῷ 18, 2χρόνῳ πράττει’. Similiter nos. Vergilius in VIIII: ‘omne aevum 18, 3ferro teritur’. 218, 1Illi ‘παύω τόνδε λυπούμενον’ καὶ ‘λυπεῖσθαι’ καὶ ‘μὴ ποιεῖν 18, 2τόδε’. Et nostri ‘compesco illum insanientem’ et ‘insanire’ et ‘ne 18, 3insaniat’. 318, 1‘Παρά’ apud illos et genetivo et dativo et accusativo coniungitur. 18, 2Et apud nos ‘praeter’ accusativo coniungitur et ablativo tamen, 18, 3quando pro ‘sine’ accipitur, ut Sallustius in Catilinario: ‘praeter 18, 4rerum capitalium condemnatis’ pro ‘sine condemnatis’, et ‘tenus’ 18, 5tam ablativo quam genetivo, ut ‘pube tenus’. Vergilius in III: ‘pu­be 6tenus postrema immani corpore pistrix’. Idem in III georgi­con: 7‘et crurum tenus a mento palearia pendent’ secundum Graecos dixit. 26311Attici ‘παρεσκευάζοντο ὡς ποιήσοντες τόδε’ καὶ ‘ποιῆσαι 2τόδε’. Similiter nostri. Sallustius in Catilinario: ‘neque tamen 3Antonius procul aberat, utpote qui magno exercitu locis aequio­ribus 4expeditos in fuga sequeretur’. Hinc videtur etiam illud: 5‘dignus patriis qui laetior esset / imperiis et cui pater haud Me­zentius 6esset’. Vergilius ... 21Attici ‘παραχωρῶ σοι τοῦδε’ καὶ ‘τόδε’. Latinorum quoque 2auctores ‘concedo tibi illius rei’ et ‘illam rem’. Lucanus in I: ‘tibi 3numine ab omni / cedetur iurisque tui natura relinquet, / quis 4deus esse velis’. 26411Attici ‘παραιτεῖσθαι συγγνώμην’. Xenophon ΙΙ apomnemo­‹ne›umaton: 2‘σὺ μὲν οὖν, ὦ[ν] παῖ, ἂν σωφρονήσῃς, τοὺς μὲν 3θεοὺς παραιτήσει συγγνώμονάς σοι εἶναι, εἴ τι παρημέληκας 4τῆς μητρός’. Livius LVII ab urbe condita: ‘Q. Pompeium mor­bum 5excusasse ferunt ne, cum interesset deditioni, animos 6Numantinorum irritaret’. 21Attici ‘παρὰ σέ’ pro ‘παρὰ σοί’, quomodo et nos ‘apud te’. Aris­tophanes 2ποιήσει: ‘γυναῖκα δὴ ζητοῦντες ἐνθάδε ἥκομεν / ἥν 3φασιν εἶναι παρὰ σέ’. 26511Illi ‘παντὸς μᾶλλον’. Πλάτων πολιτικῷ: ‘σκοπῶμεν δὴ 2προσσχόντες τὸν νοῦν εὖ μάλα, π[ρ]ότερον παντὸς μᾶλλον 3αὐτῶν ἔχει διαφοράν’. Vergilius in I: ‘quam Iuno fertur terris 4magis omnibus unam / posthabita coluisse Samo’.