Latin Grammarians Collection
ERC

Prisc. ars

Prisc. ars 18, 291, 4 - 18, 294, 1

29141Illi ‘τιμῶ’ καὶ ‘τιμῶμαι τὸ ἀδ‹ί›κημα’. Nos ‘lis aestimat‹...› 2multis verbis tam activae quam passivae vocis similiter in una 3eademque significatione utimur, ‘mereo’ ‹et› ‘mereor’, ‘populo’ 4et ‘populor’, ‘nutrio’ et ‘nutrior’, ‘bello’ et ‘bellor’. Vergilius geor­gicon 5II: ‘hoc pinguem et placitam paci nutritor olivam’, pro[ut] 6‘nutrito’. Idem in undecimo: ‘bellantur Amazones armis’. 518, 1Illi ‘τινὲς μέν, τινὲς δέ’, pro quo nostri dicunt ‘quidam boni, qui­dam 18, 2mali, alii boni, alii mali’ et ‘hi boni, illi mali’. 292118, 1Attici ‘τί μοι τοῦτο[ν];’ καὶ ‘τί μοι ‹μέ›λει τούτων;’ Terentius in 18, 2adelphis: ‘sed quid ista, Aeschine, / nostra, aut quid nobis cum 18, 3illis?’ Iuvenalis in III: ‘quo mihi te solitum falsas signare tabellas?’ 218, 1Πλάτων ἐν Σωκράτους ἀπολογίᾳ: ‘τιμωρήσεις Πατρόκλῳ τῷ 18, 2ἑταίρῳ τὸν φόνον’. Nostri in utraque significatione accusativo 18, 3utuntur. Vergilius in IIII: ‘ulta virum poenas inimico a fratre 18, 4recepi’. Idem in II: ‘numquam omnes hodie moriamur inulti’. 318, 1‘Vindico’ quoque in utraque significatione invenitur, tam pro lae­so 18, 2quam contra laedentem accipiendum, unde ‘vindicta’ non so­lum 18, 3‘poena’ sed etiam ‘liberatio’ accipitur. Persius: ‘vindicta post­quam 18, 4meus a praetore recessi’, unde et ‘adsertio’ tam a servitute 18, 5in libertatem quam a libertate in servitium trahi significat, quod 6apud Livium in multis legimus locis. 29311Attici ‘τίνα ποτὲ ἦν, ἃ ἔπραξας; καὶ ‹τίνα› ποτὲ ἦν, ἃ ἔλεγες;’ 2Simile Terentius in adelphis: ‘aperite aliquis actutum ostium’. 21Attici ‘τι’ ex supervacuo adiciunt. Πλάτων ἐν συμποσίῳ: ‘ἐᾶτε 2αὐτόν· ἔθος γάρ τι τοῦτο ἔχει’. Terentius in Andria: ‘subtristis 3visus est esse aliquid’. 31Πλάτων ἐπιταφίῳ: ‘τίνος ἀγαθόν;’ pro ‘cuius causa?’ Cicero 2Philippicarum II: ‘illud Cassianum cui bono?’, id est ‘cuius gratia, 3ad cuius bonum?’ 41Attici ‘τοῦ πλείονός ἐστιν οὗτος’ ἀντὶ τοῦ ‘πρὸς μόνῳ τῷ 2κέρδει ἐστίν’. Frequentissime hac figura utuntur nostri. Sallus­tius 3in Iugurthino: ‘homines veteris prosapiae, multarum imagi­num 4ac nullius stipendii’. 29411‘Τοῦ’ ἀντὶ τοῦ ‘ἕνεκα’. Θουκυδίδης ἐν τῷ προοιμίῳ: ‘καὶ τὰς 2αἰτίας συνέγραψα τοῦ μή τινα ζητῆσαί ποτε, ἐξ ὅτου 3τοσοῦτος πόλεμος τοῖς Ἕλλησι κατέστη’, ἀντὶ τοῦ ‘ἕνεκα[ν] 4τοῦ μὴ’ ἢ ‘ὑπὲρ τοῦ μὴ’ ἢ ‘ὥστε μὴ ζη‹τῆ›σαί τινα’. 5Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος: ‘ἆρα μικρὰ βοηθῆσαι 6τοῖς πένησιν ὑμῶν δοκῶ, ἢ μικρὰ ἀναλῶσαι τοῦ μὴ τὰ δίκαια 7ποιεῖν οἱ πλούσιοι;’